Skocz do zawartości

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów 'mad' .

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Kategorie

  • Struktury organizacyjne wojsk
    • AFG
    • ARVN
    • GBR + CMW
    • GER
    • POL
    • RUS + CSTO
    • USA
    • UKR
  • Różne inne
  • Brudnopis

Forum

  • OFICJALNE
    • Tablica informacyjna
    • Rekrutacja
  • GŁÓWNE
    • Rozgrywki

Kalendarze

  • Misje
  • Szkolenia
  • Szkolenia podstawowe
  • Dni wolne od pracy

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


Discord


Skype


Strona WWW


Lokacja


Zainteresowania


Imię


ID gracza (A3)


Profil ArmA 3


Użytkownik youtube

Znaleziono 5 wyników

  1. Cender

    JO 40 M.A.D.

    ZAPISY Powtórka misji - z niewielkimi zmianami technicznymi.
  2. Rok 1988. Pluton rozpoznania USMC na manewrach w Europie Środkowej. Nieprzerwanie od lat '70 na arenie międzynarodowej obowiązywała doktryna MAD (Mutual Assured Destruction - Gwarancja Wzajemnego Zniszczenia) która polegała na tym, iż obydwie strony w razie ataku nuklearnego przeciwnika (nawet ataku o charakterze saturacyjnym) musiały liczyć się z uderzeniem odwetowym na wrażliwe cele militarne i polityczne własnego państwa. Masowo wytwarzano coraz większe liczby rakiet i głowic nuklearnych, gdyż potrzebny był zapas tej broni w razie zniszczenia sporej części arsenału w uderzeniu wyprzedzającym. Wbrew pozorom, zasada MAD zabezpieczała przed wybuchem konfliktu nuklearnego, gdyż groźba ataku odwetowego niosła za sobą całkowite unicestwienie lub - w optymistycznym wariancie - jedynie katastrofalne skutki dla państwa. Pomimo podpisania traktatów rozbrojeniowych SALT I i II, Stany Zjednoczone oraz Związek Radziecki wciąż rozwijały strategiczne zdolności uderzeniowe, w tym rakiety balistyczne średniego zasięgu (Pershing II) oraz szybkie pociski manewrujące (Cruise), których powyższe traktaty nie obejmowały. Poprzez rozmieszczone po zachodniej stronie Żelaznej Kurtyny mobilnych wyrzutni tych rakiet doszło do niepożądanej eskalacji napięcia pomiędzy dwoma politycznymi blokami. Klasyczne rakiety balistyczne dużego zasięgu osiągają zamierzone cele w 30-45 minut. Dają zatem relatywnie dużo czasu na ich wykrycie oraz podjęcie działań eskalacyjnych bądź deskalacyjnych. Pershing II oraz Cruise zmniejszyły ten czas do kilkunastu minut. DANE WYWIADOWCZE [wkrótce] Misja została poprawiona i znacznie skrócona. Minimalna liczba osób potrzebnych do rozegrania operacji to 30 osób. Jeśli na zapisach nie zgłosi się odpowiednia liczba chętnych, zapisy i rozgrywka zostanie odwołana odpowiednio wcześniej. ---- KOPIOWAĆ W DÓŁ ---- Rozpiska slotów:
  3. Cender

    JO 40 M.A.D.

    misja zmieniona, poprawiona, zapisy wkrótce
  4. Rok 1988. Pluton rozpoznania USMC na manewrach w Europie Środkowej. Nieprzerwanie od lat '70 na arenie międzynarodowej obowiązywała doktryna MAD (Mutual Assured Destruction - Gwarancja Wzajemnego Zniszczenia) która polegała na tym, iż obydwie strony w razie ataku nuklearnego przeciwnika (nawet ataku o charakterze saturacyjnym) musiały liczyć się z uderzeniem odwetowym na wrażliwe cele militarne i polityczne własnego państwa. Masowo wytwarzano coraz większe liczby rakiet i głowic nuklearnych, gdyż potrzebny był zapas tej broni w razie zniszczenia sporej części arsenału w uderzeniu wyprzedzającym. Wbrew pozorom, zasada MAD zabezpieczała przed wybuchem konfliktu nuklearnego, gdyż groźba ataku odwetowego niosła za sobą całkowite unicestwienie lub - w optymistycznym wariancie - jedynie katastrofalne skutki dla państwa. Pomimo podpisania traktatów rozbrojeniowych SALT I i II, Stany Zjednoczone oraz Związek Radziecki wciąż rozwijały strategiczne zdolności uderzeniowe, w tym rakiety balistyczne średniego zasięgu (Pershing II) oraz szybkie pociski manewrujące (Cruise), których powyższe traktaty nie obejmowały. Poprzez rozmieszczone po zachodniej stronie Żelaznej Kurtyny mobilnych wyrzutni tych rakiet doszło do niepożądanej eskalacji napięcia pomiędzy dwoma politycznymi blokami. Klasyczne rakiety balistyczne dużego zasięgu osiągają zamierzone cele w 30-45 minut. Dają zatem relatywnie dużo czasu na ich wykrycie oraz podjęcie działań eskalacyjnych bądź deskalacyjnych. Pershing II oraz Cruise zmniejszyły ten czas do kilkunastu minut. DANE WYWIADOWCZE [wkrótce] w przypadku dużej liczby chętnych możliwe dopisanie slotów ---- KOPIOWAĆ W DÓŁ ---- Zasady zapisów: - sloty otwarte dla każdego (zgodnie z regulaminem ACC), - standardowa linia modów ACC, - zbiórka na kanale Alpha o godzinie 19:45, - zapisy zostaną zamknięte w piątek 25.11 o godzinie 23:59, - nie przewiduje się planowania operacyjnego, - dane wywiadowcze zawierać będą jedynie ogólny zarys sytuacji, - sloty mogą ulec niewielkiej modyfikacji. Rozpiska slotów:
×
×
  • Dodaj nową pozycję...